فردریش نیچه در دهه آخر عمر خود از جنون رنج می‌برد؛ او در 25 اوت 1900 درگذشت. نوشته‌های او در رابطه با هویت فردی و اخلاق در تمدن معاصر، تأثیر زیادی بر متفکران و نویسندگان مطرح قرن بیستم گذاشت. با مجله واگویه همراه شوید تا این فیلسوف مشهور را بیشتر بشناسیم.
فردریش ویلهلم نیچه در روستایی کوچک در پروسیا (بخشی از آلمان امروزی) متولد شد. پدر او، کارل لودویگ نیچه، یک‌یک واعظ کلیسای لوتران بود. او وقتی‌که نیچه چهار سال داشت، درگذشت. نیچه و خواهر کوچک‌تر او، الیزابت، توسط مادر، فرانزیسکا، بزرگ شدند. فردریش نیچه در ابتدا در یک مدرسه ابتدایی خصوصی در ناومبورگ تحصیل کرد و سپس برای آموزش کلاسیک به مدرسه مطرح شولپفورتا رفت. او پس از فارغ‌التحصیلی در سال 1864، برای تحصیل عازم دانشگاه بن شد.
نیچه دانشگاه لایپزیگ را به هنگام تحصیل در رشته زبان‌شناسی، ترکیبی از رشته‌های ادبیات، زبان‌شناسی و تاریخ، متحول کرد. او به‌شدت تحت تأثیر آثار آرتور شوپنهاور، فیلسوف آلمانی، قرار گرفت. فردریش نیچه در مدت حضور خود در دانشگاه لایپزیگ، با نوازنده مشهور، ریچارد واگنر، دوست شد.
نیچه در سال 1869 به سمت استادی رشته زبان‌شناسی کلاسیک در دانشگاه بازل سوئیس دست یافت. او در این مدت موفق به انتشار اولین کتاب‌های خود یعنی تولد تراژدی (1872) و انسان، زیادی انسان (1878) شد. نیچه سپس کمی از پژوهشگری کلاسیک و همچنین تدریس آثار شوپنهاور فاصله گرفت و به ارزش‌های پنهان‌شده در زیر تمدن مدرن آن روز پرداخت. در این زمان، دوستی او با واگنر به هم خورده بود. نیچه که از یک اختلال عصبی رنج می‌برد، در سال 1879 از سمت خود در دانشگاه بازل نیز استعفا کرد.
فردریش نیچه مدت زیادی از این دهه را در انزوا سپری کرد و وقتی‌که نتوانست در خانه مادری خود در ناومبورگ اقامت کند، از سوئیس به فرانسه و سپس ایتالیا رفت. بااین‌حال، این انزوا برای او به‌عنوان یک متفکر و نویسنده بسیار مؤثر بود. یکی از مهم‌ترین آثار او با عنوان «چنین گفت زرتشت» در چهار جلد و بین سال‌های 1883 تا 1885 منتشر شد. او همچنین کتاب فراتر از خیر و شر (1886)، شجره‌نامه اخلاقیات (1887) و غروب بت‌ها (1889) را منتشر کرد.
فردریش نیچه در سال 1889 و زمانی که در تورین ایتالیا زندگی می‌کرد، دچار فروپاشی ذهنی شده بود. دهه آخر عمر او در ناتوانی ذهنی گذشت. دلیل جنون نیچه همچنان نامعلوم است، هرچند تاریخ نویسان دلایل متعددی نظیر ابتلا به سیفلیس، بیماری مغزی، تومور و مصرف بی‌رویه داروهای مسکن را عامل آن می‌دانند. نیچه پس از اقامت در یک تیمارستان، توسط مادرش در ناومبورگ و خواهرش در وایمار نگهداری شد. او در 25 اوت 1990 در وایمار درگذشت.
- ۰ ۰
- ۰ نظر
